Ona Hasret Şiiri - Muzaffer Arslan

Sögütlü köyü'nde geçerken çocukluğum,
Yıllar sonra ben,yine çocuğum! ...
Çocukluk içimde bir düğüm...
Bağlamış beni fani dünyaya...

Gün olur,anlarla yaşarım.
Gün olur,bu hayata şaşarım.
Ben yaşayan bir mezarım! ...
Bir dünyaya bir de yare bakarım.

Eski günleri anıp, ''neydi be! '' derim.
Aslı'yı zaman sevmişti kerem.
Ben bulamazken derdime merhem,
Sen zevk ü sefa ile yaşarsın.

Sokaklardan başka yoktur ki dostum!
Kenara atılmış divaneyim ben...
Bir divaneyim ki hayta küskün.
Ateşlere atılmış yanıyorum ben...