Zifiri kafa ile düşüncesi ölüm
İnsanlığı kurtarmak yobaza düşmez
İnsanlık yolunda kudurdu halim
Çoğunluğu yutmak aza düşmez.
Bir avuç kanlı şerefsiz kabadayı
Yuttular insanlığı hem dünyayı
İnsanlık ölürken içtiler şampanyayı
Görmeyince ispat söze düşmez.
Güçlüyüz dedi öldürdüler açıktan
İlerlememesi böyle bir yükten
Sonunda kudurdu saldırdı kökten
Soğukta parlamak yaza düşmez.
İnler tüm insanlık, yobazlık elde
Düzmece bir kitap çıktı çölde
İnsanlığa sahip olmak var hayalde
Bulanık kafanızla size düşmez.
İspatlamak yasak hayali sözleri
Kirliler sinsidir kırdılar temizleri
Okyanus dibinden beter dehlizleri
Havasını atmak denize düşmez.
Hoşgörü dedikçe tepemize bindi
Yalanını kabul ettirmek içindi
Kamil At unutmadık daha dündü
Öyle susmak artık bize düşmez.
Kayıt Tarihi : 23.2.2007 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neye hoşgörü?
İnsanın üç hali var...
İyiliklerle dolu hali.... Hoş görmeye gerek yok.
Pasif hali.. Yani ne akar, ne kokar diyorlarya onun gibi... Belgi hoş görülebilir.. Zararı yok hiç olmazsa diye..
Kötülüklerle dolu hali... Hoş görülmez. Zira, kötülük zulüm doğurur. Kötülüğü hoş görmek zulüm doğrur. Zulme rıza göstermek zulüm doğurur..
Şimdi ben anlamam.. Bu üç halden sonra neyi hoşgöreceğiz?
Ha.. kötü dese ki, vazgeçtim, pişman oldum, bir daha kötü olmayacağım, artık bundan böyle iyi olacağım. Onu kabul, hoş görü değil, aftır.. Kötülüklerini değil, kötülük yapanı af etmektir. Ama asla bir daha kötülük yapmamak üzere...
Bence hoşgörü dilimize girmiş tuzak gibidir.
TÜM YORUMLAR (1)