Ona Çok Güvendim Şiiri - Mehmet Semercio

Ona Çok Güvendim

Gün gelir gölgen de sırtından vurur,
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?
Yıkılmış bir sevda önümde durur,
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?

Bir zaman maşuktum hoş bir kadınla,
Maral sandım, sevdim gençlik halimle.
Ona nasıl kandım, denkmiş zalimle?
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?

O yâr hem vefasız hem de yalancı,
Gönlümün yolunda zorba bir hancı.
Onu melek sandım, meğerse kinci,
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?

Gözlerine baktım, sevgiden yetim,
Ona çok güvendim, aşk teslim ettim.
Yerlere serildi toy emanetim,
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?

Bu aralar kâlbim boşlardan da boş,
Dertsiz bir kâlp ile yaşamak ne hoş.
Oysa çok hancı var, isterler beleş,
Acep kâlp kimlere güvenecek ki?

30.09.2024

Mehmet Semercio