Ona Buna Hayata Şiiri - Tuncer Tunç

Erdemliydi
Çok gülerdi.
Çoğunlukla gülerdi.
Bazen gülerdi.
Gülmezdi.
Gülmedi.
Gülemedi
Güldürülmedi
Sevmeyi bilirdi
Sevmeyi bildiğini herkes bilirdi.
Bidiği sadece sevmekti.
Başkada bişey bilmezdi.
Onurluydu.
Gururluydu.
Namus onun borcuydu.
Hiç kimseye borcu yoktu.
Yokluğunda (senin) çocuksuydu.
ama
Namusluydu.
Duyardı, görürdü.
Duyarlıydı.
Duydukları ve gördükleri,
Ankara'ya yol olurdu.
Cumadan pazartesiye yoldu.
Duyguları onu yoldu...
Tek bir kırmızı gül oldu.
Saygılydı genellikle.
Sevdiklerine özellikle.
Yabancılara ise eşitlikle.
Olmazdı işi başka birileriyle.
İnandıkları azdı
Bir, iki derdi,
ilkelerine.
Üç, dört demezdi.
Desede zaten inanmazdı.
Garipti
Fakir kadar garip.
Tuhaf kadar garip.
Garip kadar garip.
Yani garipti.
Açtı.
Sevgiye açtı.
Doymamıştı.
Sevilmeye açtı.
Kalbini sana açtı.
Kalbimi sana açtım.