On yıl sonrasına yavruma mektup

Yusuf Ziya Leblebici
512

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

On yıl sonrasına yavruma mektup

Sana nasıl anlatsam yavrum
Anlayamayacaksın biliyorum.
Onun için de bu mektubumu
On yıl sonrasına gönderiyorum…

Gözlerimizi kaç kez mühürledik
Görmek istemediklerimiz kaybolsun diye.
Umutlarımızı hep önümüze koyduk
Hep bir kaç adım ilerledik
Her adımda çelme takıldı yavrum.

Erkekler ağlamaz diyorum ya sana
Ama sen, yine de inanma
Gözü olan her canlı
Bazen engel olamaz gözyaşlarına…

Sana anlattığımız güzellikler, hep masallarda yaşanıyor
Sevgi dolu hikayeler, kitaplardan hiç çıkmıyor.
Sana şimdi bunları nasıl anlatayım yavrum
Büyüyünce sen göreceksin
Ben anahtarı önüne koyuyorum
Uyduğu kapıları sen açacaksın.

Neden ağladığımı artık sorma
İnsanlık dışı hayvanlaşmalar
Sevabı günahla karıştırmalar
Ardını döndüğünde sırtından vurulmalar
Bittiğinde,
Söz….ağlamayacağım...

Seni, beni eğitecek, tedavi edecek
Ve halkını düşünecek.
Bizleri ezmeden,
düşündüklerimize suç demeden
emeğe emek diyen
“işte bu benim halkım” diyecek
bir düzen geldiğinde,
söz…ağlamayacağım…

Senin gibi binlerce yavrunun tokluğunda
Seni okula gönderirken cebine harçlık koyduğumda
İstediğin oyuncakları önüne doldurduğumda,
Söz….ağlamayacağım…

Bak yavrum;
Yanaklarını tuttuğumda elime gelen sıcaklığı
Sen de yaşayacaksın günün birinde
Sana anlattığımız masalları
Sen de ballandıracaksın dilinde.

Okuyacaksın, kelimeler ekmeğin suyun olacak
Yarınlarına yol, yollarına yolcun dolacak
Seni besleyen bu harfler, damarında kanken
Başka harfler düşman olup karşına çıkacak
Okuyacaksın yavrum, kinli gözlere baktığında
Mum gibi eritecek, yeni filizler sunacaksın baharlara

Kediden daha nankör
Köpekten daha kuduz insanlar göreceksin.
İnsandan daha uysal, daha sadık hayvanlar bileceksin.
Zaman her şeyi gösterecek yavrum.
Göreceksin gözkapakların kapalı olsa da
Hissedeceksin kulakların duymasa da.
Her şeyden önemlisi, yaşayacaksın
İhanetleri, sevgileri
Yaşayacaksın esareti, özgürlük hasretini
Seveceksin, sevmek sevilmek kadar güzel olmasa da.

Belki de ölümü seveceksin, uğruna can koyduğun davada
Hak vereceksin sana bunları yazan babana!
Ama on yıl sonra; ben hala yaşıyorsam
Yarınlara umutla gidelim kolkola…
Çünki, o zaman beni daha iyi anlayacak
Ve haklısın babam diye kucaklayarak
Haydi gidelim diyeceksin şu yarınlara! ..

Yusuf Ziya Leblebici
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 23:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Ziya Leblebici