On Yedi Virgül Üç Nokta

on yedi virgül üç nokta
ve uzayıp giden beş kıta,
hepi-topu bundan oluşuyordu bir şiir
yorumlanmamış bir kağıdın kucağında

ve sıra sıra içinde dizilmiş bir şair,
masumane ama hüzzam bir bakışta.
sanki bir aylaklığın dışında
ama hep aylaklıkça anılırcasına,

hep de filozof çağlı kulakların,
sarhoş duyumları arasında.
sokak yokuşlarının sesinde
yorgun bir kadının adımlarında

ama tutkulu ve tarifsiz bir bakış,
sancı müptelası hayata bulaşmış
ve kurtulması imkansız bir duruşun
o en kör noktasında.

on yedi virgül diyordu şiir sonrasında,
şair uzaklaşıp giderken
şiir ve şair çoğalıyordu adım yankılarında
kucağında 12 virgül ve bitmeyen 3 noktasıyla...