On Yedi Çocuk Şiiri - Şakir Yardımcı

İçimde on yedi çocuk var;
Biri yaz, biri kış biri son bahar
Yalnızlığımı paylaştığım sigaram
Ve hasretin içimde yara

Seni uzanmış dağların arında seviyorum
Sensiz ürperiyor içimdeki çocuklar
Yüreğime sığmıyorsun
Ağda nasıl çırpınıyorsa balıklar

Biri gül, biri dal, biri yaprak
Dedim ya içimde on yedi çocuk var
Biri hüzün, biri umut, biri şen şakrak
İnan sığamıyorum bu şehre
Dar geliyor sokaklar
Seni bana hatırlatırken anılar

Tükenir nefesim sensiz geçtikçe zaman
Seni yaşamaktır beni hayatta bağlayan
Bir ben miyim vuslata kalan günleri sayan
İçimdeki on yedi çocuktan sensin ağlayan