On üç yaşında bir çocuğum
Endonezya’dır benim yurdum
Diğer ülkelerin çocuklarından farklı
Çoğu kez aç uyurum
Her doğan gün bize bir ümittir
Her uzanan el pirinçtir bir lokma ekmektir
Sizden istediğim şeker değil
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çocuk her yerde çocuk,her yerde umut,her yerde dikkatleri üzerinde toplayan güzellik.Sınırlarımız dışında bile olsa insan insandır.Duyarlı yürekler onları her yerde buluyor.Ve 80 de endonezya,bugün filistin,dün ırak.Kutluyorum efendim...selam ve saygılarımla.
Çok duygusal ...Kutlarım....atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta