On üç yaşında bir çocuğum
Endonezya’dır benim yurdum
Diğer ülkelerin çocuklarından farklı
Çoğu kez aç uyurum
Her doğan gün bize bir ümittir
Her uzanan el pirinçtir bir lokma ekmektir
Sizden istediğim şeker değil
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Çocuk her yerde çocuk,her yerde umut,her yerde dikkatleri üzerinde toplayan güzellik.Sınırlarımız dışında bile olsa insan insandır.Duyarlı yürekler onları her yerde buluyor.Ve 80 de endonezya,bugün filistin,dün ırak.Kutluyorum efendim...selam ve saygılarımla.
Çok duygusal ...Kutlarım....atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta