On üç yaşında bir çocuğum
Endonezya’dır benim yurdum
Diğer ülkelerin çocuklarından farklı
Çoğu kez aç uyurum
Her doğan gün bize bir ümittir
Her uzanan el pirinçtir bir lokma ekmektir
Sizden istediğim şeker değil
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
