Önsöz
Ne kimsenin varlığı bize birşey katar. Ne kimsenin yokluğu bizden birşey eksiltir.
İnsan varoluş tanımını tamamladıktan sonra, dünyaya geldiğinde gözlerini açtığı vakit, yanında olanların kıymetini bilmeli diğer kalanlarda dünyanın üç beş sahtekarlığı ve yanılgısı işte.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
"ANDOLSUN Kİ, BİZ İNSANI EN GÜZEL BİR SURETTE YARATTIK. SONRA DA ONU ESFEL-İ SAFİLİNE (CEHENNEM ÇUKURLARININ EN DERİNİNE) İTTİK/ATTIK. BUNDAN İMAN EDİP, SALİH/HAYIRLI AMELLER İŞLEYENLERİ MUAF KILDIK Kİ, ONLAR İÇİN SONU GELMEZ MÜKAFATLAR VARDIR." -Tin suresi-
Hayırlı sınavlar Mehmet bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta