On sekizlik tellallıgı

ON SEKİZLİK TELLALLIGI

Suçsuz mahkumun son anda,
Dar agacından kurtulması gibi,
ıssız bir çölün ortasındaki,
Unutulmuş ve kurumaya yüz tutmuş,
Güllerin kana kana sulanması misali,
Ulaşılmazlıkları bir anda tutku yaptın,
Tahta barakalı ev özlemin,
Beş çeşmeli şadırvan emrinle,
bana kendini demirleyip
bana hançer sapladın,
Topraga düşen çiğ tanesi kadar masum,
Sıra dağların arkasından esen rüzgar kadar masum,
Rüzgarın bulutu dagıtması gibi,
Darmadagın ettin yarınlarımı,
Düşlerimi düşlerimle sana caydıgım rüyalar,
Bana neler oluyor,
Ben Benliğime divane olmuşum,
Mayhoşlugumla ben sana menzil olmuşum,
Şıngırak yılanları kum tanesi harbin,
Ölmeyecegini bilemeyecek kadar bürünmüş perde,
Namluları çekip,kılıçları keskinleştirip,
Kelle koltukta secdeye durmuşuz,
Kontörlü telefonlar dert ortagım,
Seninle buluştugumuz yerler meskenim,
Dudaklarımızda acı ıslıklar,
Kıskanç sogukların hezimeti bile üşütmüyordu,
Hunharca yılların hezimetine aglayan gözlerim,
Aynaları çatlatan mavilikteki gözlerin,
umutların başlayışıydı.
Saçlarındaki akıp giden ellerim.
Bitmeyecek sevda ateşinin yürek çarpıntısıydı.
On sekizindeki ince telli muhabbetin,
Kandırılmış anılarda kırgın sokaklar,
külü kalmış alevlerde,
Soru işaretlerini çogaltacaktır farklı yıllar,
İşte bu meşrudadır benim ızdırabım.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR