Ağaran saçlarıma inat, ben hala on sekiz yaşındayım.
Seni bilmem amma, ben hala beni bıraktığın sokaktayım.
Anılar yoldaşım olur yalnızlığımda her gece,
Sabaha düşlerimle kalkarım umutlu.
Ayrılık bestesi ne uzun beste imiz.
Sarar efsunu müziksisinin buğusu.
Gözyaşlarım kuruduğundan beridir.
Hayal penceremi açtım efkârına her daim.
Mahzun olsa da yüreğim her dem ümitli. Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 10.3.2019 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!