on kuru dal çırpınacak rüzgar kesilse de boşlukta
ezilmiş küçük harfler her taşın altında yorgunluk
bu çiçekler solmuyor kopardın on parmakla halbuki
oyunu başlatana düşer perdeyi çekmek
on kara kış çırpınırken bakmayacaksın ellerine şaşırırsın
on yılkı atı say açlıktan koşan on yılkı atı on parmak değil
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan