Mal, mülk neydi, bir hiç! Ulusu vardı gözünde;
Doğruluk, dürüstlük var; onur dolu özünde.
Rahat yüzü görmeden, namus için savaştı;
Vatan, millet aşkıyla, nice engeller aştı..
Yapraklar düşerken sararıpta dallarından;
Bir acı hüzün çöker içime her sonbahar
Her on kasım bir hatıra yüce Ata'mızdan
O'nun özlemidir silinmez; gönlümde yanar..
Her güz mevsimi geldiğinde Dolmabahçe'ye,
Başlarken rüzgârla bir, yapraklar dökülmeye
Eşsiz Ata'm kopmuş Türk Ağacı'nın dalından
Hep ağlattı koca bir ulusu arkasından..
İşte geldi, on Kasım, huzurundayız senin;
Sevgimiz hiç tükenmez; cürüse de nur tenin
Özümüzden duamız; seninledir yüce Türk;
Vatanın ortasında, rahat uyu Atatürk..
Aray, 10 Kasım 2008
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 19:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri Ata'mızın 70'inci ölüm yıldönümü münasebetiyle 10 kasım 2008 günü yazdım; Ruhu şad olsun.. onunla birlikte mücadele vermiş tüm şehitlerimizin önünde saygıyla eğilirim..Hepsinden Allah razı olsun.. Bu şiiri aynı gün yayınlayamadığım için üzgünüm.. bugün kayıta geçmek nasip oldu.. Saygılarımla..
Can DÜNDAR gibi lavuklar ne kadar çırpınsa da gönlümüzden sökemezler sevgisini Gazi paşamızın.
Erbaaya selamlar hemşehrim.
TÜM YORUMLAR (3)