Kan yığını çocuklar, ağladı analar
Kucak kucak kitap yakıp
Etrafında
Dansetti tüm bekçiler.
Ateş sönünce karanlıkta kaybolup
Giden çocuklarına.
Kuruldu darağaçları
İşkenceden çığlık uçtu karanlığa
Meydanlar karanlık ses yığını.
Sabırsız gece,
Umut taşıdı gün ışığına
Yalın sessiz kaldı ülke
On yedi yaşında bir çocuk
Karanlık bir gecede darağacına sustu
Damladı son gözyaşı.
Bayram etti on iki eylül,
Kurtuldu memleket geldi demokrasi
Sustu gözyaşlarına
Yalnızlık, sessiz, bir karmaşa
Kapladı tüm zamanı
Yüzler asıldı.
Vuruldu kırıldı pusturuldu yağmalandı yürekler
Susan sustu susmayan sustu…
Alirıza AslanKayıt Tarihi : 16.9.2009 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gece Karanlık sabaha karşı Evinizden çıkmayın Üç kişi bir arada olmasın dedi bekçi başı Bize demokrasi vaat etti Vatan içim millet için Yıllarca yok oldu insan onuru Bu gün ülkeyi yönetecek o beyinler birer birer imha edildi vatan ve millet adına Bitmedi ağıtlar şiir oldu türkü oldu. Bitmedi umutlar Bize vaat etti karanlığın biteceğini bulutlar…
![Alirıza Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/16/on-iki-eylul-5.jpg)
Çocuktuk belki ama hafızalarda yer alan hiç bir şey silinmiyor..
12 Eylül'lerin tekrar yaşanmaması dileğiyle...Kaleminiz daim, gönlünüz sağ olsun
TÜM YORUMLAR (69)