On İki Evladıma Son Sesleniş

Bakın,işte ben de gidiyorum evlatlarım
Sonsuza doğru
Beni gitmez sandınız,sabretmediniz
Bir sürem olduğunu unuttunuz
Biliyorum,sizlere çok zahmet verdim,
Çok acılar çektim
Yine de sizin yanınızda olmaktan mutluydum
Şimdi ise çok daha mutluyum
Beklentilerinizi karşıladım,
Allah’a kavuştum.
Ne yapsaydım,elimde değildi ki
Kanatlarım açılmadan uçmak…
Çok çırpındım daha önce uçmaya
Olmadı yapamadım
İstemez miydim Musa’dan önce ölmeği
Evlat acısı görmemeği
Ne zor insanmışım,
Ne belalıymış başım
Bezdirmişim herkesi meğer,
Çekilmezmişim…
Keşke on yıl önce ölseydim de
Evlat acısıyla yaşamasaydım…
Anam beni nazlı büyüttü
Babanız hep nazlı yaşattı
Kime naz edecekim
Mir Heydar hayatta yoktu ki…
On iki evlat büyüttüm,
Uykusuz kaldım,yoruldum
Yorgunluğumu çıkarayım derken
Sizleri de yordum.
Bakın,işte ben de gittim evlatlarım sonsuza doğru
Hakkımı helal ettim,
Hepinizi affettim.
Siz de hakkınızı helal edin evlatlarım…