On Dörtlük Dev (Ayrılık Hikayeleri 1)

ON DÖRTLÜK DEV (Ayrılık Hikayeleri 1)

On dört yaşında bir çocuk
Başka eve taşınacak
Ondört yaşında bir çocuk
Hayat ile tanışacak

Orta okulu bitirdi
Şimdi liseye gidecek
Babası eşya getirdi
Artık burda oturacak

Eşyalar yerleştirildi
Kurulunca tertip düzen
Evin içine girildi
Ayrılıktı en çok üzen

İlk günler kardeşi vardı
Bir de anası yanında
Kafası öyle bir dardi
Zehir dolaşır kanında

Kardeşine kızar oldu
Anasına da bağırdı
Okumak çileli yoldu
Sözler çelikten ağırdı

Çabucak geçti bir hafta
Bomboş kalıverdi evi
Gurbe yakar bir tarafta
Mahveder on dörtlük devi

Çok düşündü daha sonra
Anasına bağırışını
Anladı ki neden sonra
“oğlum” deyip sarılışını

- kardeşimi de çok kırdım
Çok ardı kafam çok kızdım
Offf çok yüklendim üstüne
Kimbilir kaç kez bağırdım

Onlar gitti artık yoklar
Tek başıma kaldım yine
Nerden gelir bunca oklar
Pişmanım bağırdım diye

Bilirim kızmazlar bana
Nasıl yanarım bilirler
Dağılırsam dört bir yana
O zaman yine gelirler

Ne kardeşim ne de anam
İkisi de darılmadı
Gittiklerini görmedim
Hiç birisi sarılmadı

Gönül komasalar bile
Bağırmam gider zoruma
Bu sıkıntı bu dert ile
Bakman gayrı kusuruma

Vay benim çileli babam
Sen görmedin oğlunu hiç
Yıkılmadı sapasağlam
Yıkılır mı sen varken hiç
…
İlk bsşlarda zordu hayat
Yemek yapmak çok zor geldi
Çocuk taze okul bayat
Gurbetlik bambaşka yerdi

Öğrendi sonra yemeği
Alışıyordu yavaştan
Sanki bir usta yamağı
Hayata başladı baştan

Çamaşır bitti ardından
Yıkamasını bilmiyor
Öğrenecek tabi bundan
Kirli şeyler giyilmiyor

İlkin ısıtmadı suyu
Soğuk su ile yıkadı
Bilmiyordu ilmi huyu
Tersinden astı cekedi

Yalnızlık yemek çamaşır
Bu üçü ilkin zor olan
Bir gün geçmez sanki asır
Bir saniye bir yıl taşır

Altı yıldır tek başıma
Terim su oldu aşıma
Görüntüye aldanma sen
Dün girdim yirmi yaşıma

Baba ocağından uzak
Altı yıldır yaşıyorum
Tutamadı hiçbir tuzak
Sorumluluk taşıyorum

Bütün yükü taşıyorum
Alıştım galiba buna
Figüranlık yapıyorum
Hayat denilen oyuna
GENCER BAKAN

necip fazıl kısakürek e saygıyla