On Dört Mart Tıp Bayramı Şiiri - Hamiye Gül

Dokunma şifa dağıtan ellere,
Sen bir tek hekime vuramazsın!
Yüreğindeki kir yumruğunun izinde,
Deva olan yüzlere el kaldıramazsın!

Onlar ki cana can katan hekimler,
Çocuğundan geçerler sana bakarlar.
Nöbeti uykusuz göz, yorgun ayaklar,
Sana hayat verene el kaldıramazsın!

Canını dişine takar akşama kadar,
Bir çorba içmez muaynen olmadan.
Onun da var çocuğu ateslerle yatan,
Seni iyileştiren ele el kaldıramazsın.

Korkuyla yaşatıyorsun ona her anı,
İşine gelmeyince diyorsun bakmadı.
Söylesene idare edemezken evladını,
Seni idare eden doktora vuramazsın!

Düşündün mü günde kaç hasta bakar?
Çoğu kafayı üşütmüş doktoru horlar.
İsmin yanmayınca saniyede ekranda,
Yumruğunu sıkıp doktora vuramazsın.

Yazıklar olsun şiddeti hak görene!
Yazıklar olsun saygısızlık edene!
Ellerini öpeceği yerde şiddetlenene,
Yazıklar olsun hastayım diyene!

Hiç bir şey için geç değil vazgeç!
Gittiğin o yol doğru yol değil farket!
Herşeyini şifan için terkeden hekime,
Kutlu olsun bayramın de helalleş.

Gümüş Gülüm, cana şifa hekimlere,
Sonsuzdur hürmetim saygım ile,
Değerli hekimlerim siz hepinizle,
On dört mart tıp bayramımız kutlu olsun!