Ön camında tüldüm say Şiiri - Veysel Çakır

✍️ ÖN CAMINDA TÜLDÜM SAY✍️
Mazide ki günleri, aramaktan yoruldum
Bir haberim gelmezse, yar aşkından öldüm say
Çiçeğim, dallarımdan kırılmaktan kahroldum
Aşkın bende denizdi, bari sen de göldüm say

Hicranın esir aldı, ben de bende kayboldum
Aklıma geldiğinde, mavzer ile vuruldum
Acı, elem, dert, keder, hepsinden ben soruldum
Sen bunları dert etme, gel ömrümce güldüm say

Çömerttim bir nil gibi,Rahmet oldup da aktım
Seni kendi özümden, sanma ayrı bıraktım
Başım üstüne koyup, sade kendimi yaktım
Bunları da boş ver sen, Afrika'da çöldüm say

Pencerene asılı kalırdı hayallerim
Resmini okşamaya kıyamazdı ellerim
Yaprağını döktü mü, balkondaki güllerim
Yanında olmasam da, ön camında tüldüm say

Sokağında geçirdim, biliyorsun ömrümü
Başa buyruk bıraktım, senin için gönlümü
Hep kendime batırdım, şahidimsin süngümü
Aşkının cengaveri, yollarında kaldım say

Hepsine de tanıksın, ne kadar da çok çektin
Sen dünyada biricik, erişilmez ve tektin
Yüreğime tuz biber, bilumum acı ektin
İnsin yüreğin şişi, sen intikam aldım say

Düşünmedin bir kere, üstümde volta attın
Bazen hediye ettin, bazen hiç yoka sattın
Bundan büyüktür yaram, bundandır hep ağlattın
Kısacası sen beni, çiğnediğin yoldum say

16/01/2020 Veysel çakır