On bir Yıllık Şiir

Doludur toprağın altı sevilenlerle,
Onlarla, onlarca; doldurur sevgiyle,
Kimi sevgi yaşıyla sular toprağı kimi hasret,
Yetmez, aşkıyla yananların toprağını söndürmeye.

Nice sevdalar gömülüdür silgi tozlarında,
Kimi hasretler giderilmeye çalışılır sayfalarda,
Gece uykuları sadece onlara gömük,
Sevda dolduran yürek ağlayan gözlerde boğuk.

On bir yıldır tek bir şiir yazdım,
Konusu aynı cümleleri farklı,
On bir yıldır tek bir kadın sevdim,
Beden aynı ruhlar farklı.

Gökkuşağı tek renktir tonları farklı,
Koyusu kırmızı, açığı sarı,
Biri aşkın temsili öbürü ayrılığın,
Aydınlıklar hep mi iyiye gider bu yüzden mi kapalıdır yolları karanlığın?

Kasvetli havanın uğultulu nefesinde,
Sevgiye hasret bir bedeviyim bu aşk seferinde,
Özlemin korkunç dalgası kıyıda her seferinde,
Çeker, bırakmaz beni en derin yerinde.