On.beş yaşında bir çocuktum
kara elmas gibiydi gözlerim
Kara derinliklere indim
Söndü Gözlerim
Oysa büyüklerim vardı
onlar bakandı
baş bakandı
boş bakandı
Görmediler beni yaşarken
görmediler öldüğümü
Kara elmas dibi
gözlerimi
görmediler
körlenmiş gözlerini
Ayıramadılar ki
sıfırlayamadıkları yeşillerden
beni kara gözlerimi göremezdiler
Ali Dost AYDIN
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
soma madeninde ölen çocukların anısına
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!