On artı yedi Şiiri - Bilal İlhami Köksal

Nerden başlarsan başlayayım sonuna gelemeyeceğim pek belli
Aklıma gelen her şeyi çabucak unutmam lazım
Dahası şiirin ve kafiyenin en uzağındayım
Eskilerden bir gün şansı verilseydi bana
Yani sen gelseydin kasımın tam ortasından bir öncesi
Evet yağmur
Evet on yedi yaşındasın
Evetse ben hala senin on yedinci yaşın mıyım?
Gözyaşlarımı biriktiriyor olmama şaşkınım
İçimi öyle bir ezdiler ki
Seni alıp öyle bir gittiler ki
Seni tanımasaydım
Sen gitmeseydin ben nerden bilirdim ki iett'nin arka koltuğuna
Hüzünler saklamayı
Kimse görmeden sessizce ağlamayı
O kadar çok sevmeyi
İstanbulu..
Sen gittin ya içimdeki sen öyle bir büyüdü ki
Seni yazmayı denedim
Kelimeler öyle bir kanadı ki...