Bilirsiniz ki
Hissiyat rüzgârlar misalidir…
Hissedilir
Ve kendi sessizliğinde
Hilkatine çekilerek beklemektedir
İnsan,
Manasında kalan,
Zafiyetleri olan bir varlıktır…
O an
Ve hissedilen zamanda
Düşünceler kelimelerde anlatılır…
Hasretin,
Muhabbetin,
Vakfedilen sevginin,
Şefkatin güzelliğinde anmaktır…
Kulluğun
Acizliğinde…
Kalbin
Serinliğinde hıçkırıklar
Vesilesiyle hasret dillendirilir…
Kul,
Kulluğunda,
Kalb sahibinde kalmakta,
Sıkıntılıysa
Hasredilen sevgi anılacaktır…
Dolayısıyla,
Hissedilen,
Ve sevilen kimse,
Manasıyla
Terennüm edileni
Hak ediyorsa güzelliktir…
Ben
Acizliğimin
Ve zafiyetlerimin,
Nizamsız
Olan nefsimin,
İdraksiz bilgimin,
Tafsili
Öncelemeyen dirliğimin,
Kalbi
Marazlarıyla, mısralara
Aktarıyorum düşüncelerimi…
Öykü
Bu şekliyle,
Mefkûreden arî hasletiyle,
Hislerin
Feveran eden
Haliyle anlaşılmasıdır…
Sevgi
Ve muhabbetle,
Tahkik
Yeteneğinizde ki
Güzelliğinizle selam eğliyorum…
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!