On Altı Yaşındaydın Şiiri - Tuğra Köse

Sesini duymak gerekti belki, umut tohumlarını yeşertmek için.
Can vermekti, can'dan geçmekti, uğuruna feda olmaktı bu aşk için.
Akıp giden zamana yenildim, güzel gözlerini ağlattım, peki niçin.
Ah'ının ordusunda asker oldum, isyanım kendimedir benim.
Küçük bir kızdın sen, pileli etekli, rengi lacivertti sanırım.
On altı yaşındaydın. Unutamam hiç, yüreği temiz, masumca.
Bir hayat geldi geçti senden ayrı, o günleri hasretle anarım.
Kalbi kararmış, üç kuruş etmez adam, nasıl kıydı bu aşk'a zalımca.