Bu nasıl bir davadır ki,
Kravatı kan.
Yüzümün pencerelerinde duman.
Yetişin! Gökyüzüm yanıyor.
Omzumda güvercin ölüleri.
Bu nasıl bir can pazarlığıdır,
Boğazımdaki keskin bıçakla.
İbrahim'in bıçağı körelirken;
İnsan insanı kurban ediyor.
İsmailler kanıyor kirpiklerimde.
Ne vakit insanı üstüme dökseler,
Bağrımda yanık çiçekler.
Bugün de güzel ölmedim.
Gün topyekün gece;
Yetişecek mi umutlar?
Bu nasıl bir başımız sağ olsundur,
İç kanama geçirirken!
Vatanımın beşiğinde büyüttünüz,
Katil bebeğinizi,
Dilimdeki kanamalı ağıtlarla.
Omzumda Güvercin Ölüleri
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!