Omuzumdaki Masumiyet Şiiri - Ufuk Çoban

Bir zamanlar gözleri kapalı bir sevgiydi omuzumdaki,
Bir vazgeçilmezdi masmavi gönlümdeki,
Sonunda ellerin yolunda bir umursamazlığa yüklendi,
Aldı beni yağmurlardan şimdi bir kurak yer gibi.

Günlerde hiç atmadım hasret adımlarımı,
Hiç tadmadım gecelerdeki yalnızlığımı,
Aklımda hiç kalmadı sessizliğin bakışları,
Koyamadım ellerimi yanyana, anlarlar diye sensizliğimi.

Düşlerimi bile aldın benden giderken,
Hiç birşey bırakmadın içimde bir isim bile senden.
Bilmem ki ne hatırlasın şimdi çiçeklere bakarken,
Bir papatya sen kaldın aklıma, baharı beklerken.

Gitmek bazen kalmaktan daha çok şey anlatıyor,
Bilmiyorum benim eski papatyam şimdi ne yapıyor,
Kokusunu hala duyduğum bir hüzünle,
Omuzumda hala bir masumiyet uyuyor...

25/03/2004