OMUZ VERİP KALDIRMA...
Dönüp bakınca geriye,
Sakın ha mırıldanmaysın;
'Omuz vermiş serseriye! ...'
Kim diye, çıldırmayasın.
İyisimi hiç aldırma
Yürü, sendelemeden...
Omuz verip kaldırma
Hiç kimseyi... delirmeden.
Bilki, her insan kutsaldır,
Sen kimsinki.. Ne bu hava? ..
Sahipsizlik masaldır...
Hesap gününe her dava.
Yenge, abi, ana, abi
Birer birer gömüldüler...
Birde kaynanamız tabi
Bu hayat dan söküldüler.
Omuz verip kaldırmasan,
Bırakmasan mezarına! .
Üzerini kapatmasan,
Yaklaşılmaz civarına.
Yılgın Yağmur derdini yaz
Hiç sövmeden, çok övmeden...
Gurbete gömülür enkaz
Sürgününden dönmeden.
Adanasız, 6.3.2013 20:56 Y.Yağmur
...........
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 20.3.2013 02:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yılgın Yağmur derdini yaz Hiç sövmeden, çok övmeden... Gurbete gömülür enkaz Sürgününden dönmeden. Adanasız, 6.3.2013 20:56 Y.Yağmur ...........
tebrikler ve saygılar sunuyorum..
Sanki bir resim misali farklı tonlarda yazılmış; renkler iç içe ama birbirinden farklı manaların izinde.
Mısralarda akış ile genişleyen bir anlam zenginliği var. Beğenerek okuduğum bu güzel eser için kutluyorum sizi.
Hürmetler
kutluyorum
sizi
Nebi bey kardeşim,
selamlar
yolluyorum
yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (3)