Rahmetli Babam Şiiri - Nebi Ünler

RAHMETLİ BABAM

'Gitmek için çok erken, babanızın yanına.
Ona dua yollayın, aşkla, sevgiyle kalın...''
Dedi; Ayperi bana, düştüm dert batağına
Alın beni yıldızlar, beni dünyadan alın.

Mehtap yakın, bulurlar! belki orada beni
Mekan olmalı bana, bilinmeyen bir yıldız
Yada Rahmetli Babam çağır yanına beni
Neyleyim yaşamayı, gönülsüz ve akılsız.

Gönül, akıl, yardedir, bendeki çürük beden
Esrarengiz gözlere büyülendim, kapıldım.
Bıraktı, söylemeden, adam gibi bir neden
Bakınca gözlerine, yeni baştan yapıldım

Selviboylum diyordu, şimdi yabancı diyor
İzmir, Karşıyaka'da, bayramı zehir etti...
Konakta tokat atıp, sonra alay ediyor,
Zehirden acı dili, gayrı canıma yetti

Islanmasın kipriğin, Adana'ya defol git
Babana selam götür, diye yolladı beni
İnanmıştım yalanmış, değilmişim bir yiğit
'Aşk karın doyurmaz ki...' diye horladı beni

Sevmek zamanı geçmiş, masallarda kalmış aşk
Tüm dünya ya küstüm ben, alın beni yıldızlar...
NİÇİNÜY olmayınca, kara bela oldu aşk
Aşk'a kefen giydirir, vefasız vicdansızlar.

Oğlun Mecnun'dan beter kaçacağı çölü yok
Beni fena avladı, M.....'nin Ceylanı
Yılgın Yağmur Öldü de, savrulacak külü yok
Dememiştin hiç babam, Allah versin belanı.

Adana, 26.12. 07 - 13.46 Yılgın