Ömürden Ömüre Şiiri - Ümit Ensar

Ömür nerede nasıl başlar,kimle gider kimlerle biter? Ölüm ve Ömür iki yegane dostken biz insanlar neden onların rollerini çalmaya kalkışırız ki?

Ömrü güzel yaşatmak bize mahsusken neden ölüm olup azap yaşatırız birilerine.. Kimdik? Ölüm? Ömür yoksa kocaman bir hiçlik mi? Sanırım artık gitme vaktiydi Ömürden kaçıp ölüme sığınmanın ve yeşile küsüp siyaha yar olma vakti geldi..

Sevgililer,anneler ve temiz kalmış tüm bedenlere selam dursun gidişimde çiçekler ve ölüme ferahlığı bahşetsin annemle yaşıt zambakları …

Ağıtlar olmasın yaşlanmasın gözler türküler okunsun bir bana okunsun bir de masum kalmış tüm kadınlara..

Ölüm yok ölmek yok benim nazarımda bugün düğün var..

Söndürmeyin radyoları açık kalsın ve tüm radyolarda düğün marşım çalınsın..

Çocuklara balon dağıtın rengarenk olmalı balonlar ve hayallerini asın göz yüzüne ve şimdi kucaklayın çocuklarınızı ölüm yok bu gece ölen yok yaşamak ve yaşatmak var …

Ve de tanrı son gözyaşlarını akıtsın zambak kokan evime,en sevdiğim kadın okusun son şiirimi haykırırcasına yürekten ve tüm dünyaya inat dimdik durarak..

Son satırlarım kadına çocuğa ve hayallere dair kalsın;

Aciz bir ölümü hak etmez kadınlar ve acizce dökmeyi hiç istemez yaşlarını çocuklar.. Ne olur koca adamlar bırakın hayallerine kavuşsun çocuklar ve mutluluktan ıslansın kirpikleri..