Ömürden,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Gözler pencereden dışarı
Dışarıda rüzgâr haşarı
Çırpınıyor ağaçların dalları
Gökyüzünde toz bulutları

Gürültüden bir nefes çektim
İşi gücü ektim
Güneşi batıya eğdim
Ufukla yüzleştirdim
Biraz sonra karanlığa güleceğim
Kızıllıkları seyredeceğim
Işıklarla söyleyeceğim
Uzaktan deniz kokusunu çekeceğim

Bir gün dünya dönüyor demişlerdi
Diyeni kapı dışarı etmişlerdi
Aslında dünya dönmüyordu
Dünya yerinde sayıyordu
İçindekiler fırıldak olmuşlardı
Güneşin döndüğünü gördüm
Ayın, bazı yıldızların
Bir de insanların
Başka dönen görmedim

Okumanın yük getirdiği
Cahilliğin pirim ettiği
Harika bir dünyada yaşıyorum
Oh gel keyfim gel
Durma, ver bir de sen el
El ele cehaletle buluşalım
Gerçek dışı bilgilerde kutsallaşalım
Nasılsa, yazılan her şey sahte, yalan
Aşk meşk işi, gereksiz oyalan
Hakikat bu devirde fırıldak olan

Yarasalar gece çıkar diyorlar, hiç inanmadım
Ben yarasaları gün ışığında tanıdım
Başkasına fütursuzca saldırıyorlardı
Kendilerine saldırılınca ciyak ciyak bağırıyorlardı
Yarasalarca kapılmıştı köşe başları
Enteldi, danteldi, çağdaştı yakarışları
Dünyayı bilmem kez dolaşırdı yalanları

Pencereyi açıp bir oh çektim
Oh, oh, oh olsun, yalanlarınızı yiyeyim
Nasılsa bir gün rüzgârlar durulur
Yalanların hepsi bir bir vurulur
Tarih, bilim, teori, tez antitez durulur
Gerçekler tepenize kurulur

Şurada ömürden kaç günüm kaldı ki?
Şurada ömrünüzden kaç gününüz kaldı ki?

08.05.2012 – İzmir