Ne düne mahcup
Ne yarindan mahrum
Pas tutmaksizin mahmuzlayan yeleleriyle zaman taylarini kosarak
Deli gönlüne siginip gülizar bir cicekte tomurcuk..
Geldiyse gün belki tanidik yagmurdur, belki tümden yaban yel…
Örtülüp harama kilitlenmemis kapilarda karsilayan kabul ile
Meyli hanli ask sarhoslugunda insan
Kendi ömrüdeminde divane
Ekim / 2004
Kayıt Tarihi : 5.12.2017 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!