İnsanlığı üç kuruş etmediklerin
Beş kuruşluk kahırları var sırtımızda.
Kalbime saplananlardan,
Tamda kurtuldum derken,
Niye yenileri girer ki sıraya?
İyilik kötüye etki etmiyor bunu anladım.
Ömürde ayıklanmak istermiş.
Mezarlığa seçtiklerim,
Ben kimsenin kahrını çekmiyorum artık.
İnsanlığı üç kuruş etmediklerin
Kendilerini nimetten saymaları var.
Yılan da zehrini nimet diye akıtmakta...
Gözümden düşenlerin
Eğilip bir parçasını alsam yerden
Avuçlarımda kesilmedik dua kalmayacak.
Cefası olanın sefasını da istemem.
Varlıkları ömre ziyan;
Yok saydıklarım hiçbir şeyim benim.
Kayıt Tarihi : 16.10.2017 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/16/omurde-ayiklanmak-istermis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!