Bitmez tükenmez bir bağlılık var hayata
Oysa kapanacak gözler vakti gelince dünyaya
Neyim kimim derken gezerim hülyalarda
Oysa bir garipmişim sanki rüya da..
Ne ellerim benimmiş ne gözlerim bilmezdim
Gittiği yeri bilmeyen ayaklarımla hissizleştim
Daldığım hayaller çıkmaz koridorlarda
Ben ise yalan dünyada ruhumla söyleştim..
Hergün biri ölür biri doğar ve yaşam akar
Bu gidiş nereye diye gönlüm sorar
Yaradan bu oyuna son verince
İnsanlığı işte o zaman bir korku sarar..
Ölmeden ölmek belki bir çok şeye çare
Nefsinle cebelleşip al sonunda bir paye
Bak akıp giden zaman dönüyor mu geriye
Demekki faniyiz ve ömrümüz tükenmek üzere..
Kayıt Tarihi : 10.11.2020 10:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aygül Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/10/omur-tukenmek-uzere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!