Ses verin sesime benim,
Sesim çıkmaz oldu artık.
Yaşlandıkça çöktü tenim,
Benim yüzüm soldu artık.
Ara sıra başım döner,
Gözlerime perde iner.
Dert ile yüreğim yanar,
Gönlüme gam doldu artık.
Ağızda döküldü dişler,
Gönül daha neler düşler.
Zaman aleyhime işler,
Gün ömrümü çaldı artık.
Derdi sıralasam çoktur,
Benim gibi çeken yoktur.
Dertler yüreğimde oktur,
Ok sinemi deldi artık.
Yusuf can dediğin ne ki?
Dünyada kim kalmış baki?
Beden taşımıyor yükü,
Ömür sona geldi artık.
Kayıt Tarihi : 16.1.2015 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/16/omur-sona-geldi-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!