Ömür kırıntıları saatler

Huzur bahçesini seyri âlem etmek isterken gönül
Onarılmaz izler bırakırız geride istemeye istemeye
Mısra mısra öykülerimiz birikir
Çağlayan ırmaklar gibi

Değirmen gibi öğütürüz mavi düşleri
Ayaza kesilir tenimizin rengi
Zamansız terk eder kuşlar şehri
Akşam ezanı hasretlerinde birikir gözyaşları
Yıldızlar gibi parlar buğulu gözler
Masumiyet rengi duygular yağar geceye

Pervasız ağarırken gün geceden
Göçmen saatler kelepçeli gün taşır
Kirpiklerinin arasına sakladığın ışığını çalar
Hüzün kokar kayıp zamanlar
Öğütür yaşam verilerini ömür

Arasan da eski günleri özlemle
Zaman aldığı hiçbir şeyi geri vermiyor
Güneş yine sessizce doğuyor…

Desem ki ey huzur bahçesi
Aç kapını ben geldim
Ben geldim…

Hatice kürklü