Ömür kervanım Şiiri - Mircevat Ahıskalı

Menzile yaklaştı ömür kervanım,
Ecel borazanı öter ha öter.
Beklenti içinde geçer her anım,
Ne gelir ulaşır ne günüm biter.

Ömür buz dağıysa, zaman güneşmiş,
Bir asırlık ömre bir günüm eşmiş,
Bu dünya ne üç gün nedeki beşmiş,
İki nefes arasında can biter.

Ecel kemendini atar boynuma,
Ağyar gibi girer bir gün koynuma,
Diyor: “ Bir gün herkes gelir oynuma”,
Yaşam kıyısından iter ha iter.

Gençliğim terk etmiş, hatıra olmuş,
Sararmış ömrümün çiçeği solmuş,
Anladım burada müddetim dolmuş,
Boşa geçmediyse yeter ha yeter.

Ahıskalı bitti her cevri cefa,
Var mı sonuna dek çeken keyf, sefa?
Ah bu dünya bivefadır bivefa,
Dostluk bilmez bir gün seni de yutar.