Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ne mutlu, Mum gibi eriyip giden yıllarını, kendisine o yılları bahşeden Rabbinin rızası yolunda eritip tüketen ve bu dünya sınavını yüzünün akıyla bitirip, gideceği baki alemi cennetlere tahvil eden mü'min ve müslümanlara.
Hayırlı imtihanlar Yıldırım bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta