İncitmişim, geçerken
Bakarken,incitmişim
Bir hecede ki yanlış tınım
Bir günaydınsız sabah
Ayağımın takıldığı bir taş
Belki vakitsizlik
Kehanetimdir
Sen dar edeceksin bana moru, alı, yeşili
Ben mil çekilmiş bir gönülle
Ve kendini gerçekleştirmiş kehanetimle
İçimde bir kimsesizler mezarlığı var
Kime ağladığımı bilmeden ağlarım bazen
Kimi özledim
Kim daha erken gitti ötekinden
Kimin yanıyor hala mezarı
Kim dövüyor geceleri üstünde ki dokuz tahtayı
Artık olmaz …
Şerbetliyim…
Dallarına budaklarına takılmam artık
Kokusunu alıyorum niyetinin
Duvarlarının üstünden atlayalı çok oldu
Sen şer karargahları kurarken gönlünde
Desturrr
Dedi hayat
Destur be insanoğlu
Bir soluklan artık ahir ömründe
bir kitabın kokusu sinsin ellerine
Bir plağın cızırtısı okşasın kulaklarını
Bir gün
Giden ben olacağım
Uzak bir memleket göz kırpacak bana
Bir dost için yolculuğa çıkacağım
Farz edelim ki bir mektup gelecek
Belki,telefon münasebetsiz bir saatte
Giderim ben ara sıra
Siyah saçlarını,
Beyaz yastıklarda bırakırım daha uyanmamışken
Sol avucunun içini öperim
Vedalaşırım,
Dönecek miyim bilmeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!