Tutamıyorum zamanın yelesinden,
Rüzgâr gibi soluksuzca koşuyor,
Dolu dizgin, dört nala, durmaksızın.
Geçmişin yanlışlığıyla doğruluğunu tartamadan...
Kavga dövüş mücadelem hayat sahnesinde sergilenen,
Yıkık dökük hikayenin hepten harap finali.
Suskunluk mu, dilsizlik mi?
isim veremediğim bir hiçlik,
Geçmişten bakiyemde arda kalan.
Hayat oldukça dar tuttu çemberini,
Ki içinden bir türlü geçemedim.
Engeller zaruret gibi çıktı karşıma sürekli.
Tam tamam her şeyi hallettim derken,
Heyhat gel gör ki ömür defteri son sayfayı göstermiş...
Cihangir Özyürük
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!