Ömür Dediğin Nedir ki Gülüm

‘’Ömür, kundakla kefen arasına sıkışmış zamandır’’

Ömür dediğin nedir ki gülüm
Kundakla kefen arasında geçen zaman
Gelirken ana karnından çıkarsın,
Şaplatırlar silleyi ağlarsın tepe üstü
Toplanırlar etrafında sevinir herkes
Arkasından emeklersin, yürürsün
Sonra bin bir eziyet çile çekersin
Sanırsın ki yaşadım hayatı

Gün gelir Azrail çöker yakana, alır canını
Sarıp sarmalarlar üçbeş metrelik beze
Ağlaşırlar, ağıt yakarlar etrafında
Koyarlar bir metrelik toprağa

Geldiğinde ağlamışsın, gittiğinde ağlatmışsın
İşte ömür dediğin budur gülüm

İki beyaz arasına sıkışıp geçen bir zaman
Gelirken beyazlar içindesin kundaklamışlar
Giderken de beyazlar içindesin kefenlemişler