Aşkta vurgun yemiş şair...
Ömür dedigin
Hayatı yaşadığın kadar değilmi
Ha elli yıl ha yirmi yıl
Bir aşk uğruna çekilen acı
Her yaşta bin yıllık degilmi
Çekilen acılardır gerçek
ve yıllardır gözyaşına tek sebep
Ha yolun başında ha ortasinda,sonunda
Nasır tutmamışsa kalp insanın sol yanında
Ağlar gözler,eskinin aşkıyla
Ama eskimeyen eskilerdir onlar
Hani ilk açan gülleridir onlar
Körpe bir kalbin hazan bahçesinde
Baharıda hazânıda bir tadan
Ve çoğu zaman açmadan solan güllerdir onlar.
Yaş yirmide olsa ellide olsa
Solan gülün acısı aynıdır
Güle bülbül gözüyle bakan gözde
ve günden güne ölüme yaklaşır kalp
Güller toprağa doğru boyun büktükçe...
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)