Ömür Bitince Şiiri - Ekrem Yiğit

ÖMÜR BİTİNCE
Ne sevmek mesele,ne de sevilmek,
Yeter ki sevğiyi hak edeni bul,
Eğer bir ucunda ölüm de varsa,
Gerile gerile öleceği bul.

Eğer seveceksen,Taa yürekten sev,
Güller erken açsın,bülbül yol şaşsın,
Öyle candan bak ki,buğlu gözlere,
Irmak yön değişsin,barajlar taşsın.

Arılar çiçeği bala döndürsün,
Yıldızlar gecede,ışık söndürsün,
Kainat el döşte,yaşam durdursun,
Dünyada bir can,bir canan kalsın.

Adı ne felek,ne kalleş olsun,
Ne somurta dursun,ne sükut dursun,
Öyle bir baksın ki,yüreğin yansın,
Birlikte;tüte,tüte yanan yar olsun.

Yarsız çekilmesin,günler geçmesin,
Bülbüller lal olsun,ağzın açmasın,
Kalbin can çekişse,yardan kaçmasın,
Gözler;toprak gibi,yağmur beklesin.

O kalkmadan Turna bile göçmesin,
Ay bulutta,Güneş ışık saçmasın,
Kuzu,Kurt'a aşık,çaydan kaçmasın,
Altı,üste gelsin,yalan dünyanın.

Yiğit bazen böyle,hayeller görür,
İşte ömür bitti,papucun sürür,
Ölür gider amma sözünde durur,
El,ele tutalım,ömür bitince.
08.07.2017
Ekrem Yiğit.