ölüme benziyordu aşk
söze dökülemiyordu
sinsice sokulmuştu
duygular, korkular
bir hayale mi sığınmıştı
yoksa yokuş yukarı mı akıyordu
hızla kayıyordu kalbi
deniz ağlamaklı
sahilleri yanmış
aşka yanılmış
kalbi sızlıyordu insanın
oysa aşk inatçıydı
ölebilir de
yaşayabilir de
saklı hatıralar gibi
fakat olmadı
peşini bırakmıyordu hüzün
siyah uzun saçlarına
ekilmiş beyaz saç tellerini
kopardıkça çoğalıyordu
aşk ölüme benziyordu
tanışamadan
ömrü dolmuştu.
09.01.2025
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 9.1.2025 18:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!