Ömür Baharım Çöl Oldu Gitti

Gönül bahçesinde coştum çağladım
Ömrümün baharı, çöl oldu gitti,
Kader-fıtratıma, yandım ağladım
Kırk yıllık emeğim, pul oldu gitti

Savaştım yaz ettim, ayaz kışımı
Ağyara eğmedim, vakur başımı
Helaldan kazandım, ekmek-aşımı
Amelim çağladı, göl oldu gitti.

Feleğin çarkında, sıkışıp kaldım
Mana deryasında, düşlere daldım
Metanet eledim, hüzünle doldum
Akan göz yaşlarım, sel oldu gitti.

Hazan yeli vurdu, bozuldu çarkım
İklimim değişti, kurudu arkım
Dervişan sefilden kalmadı farkım
O eski devranım, yol oldu gitti.

Bedenim tekliyor, görmüyor gözüm
Beynimde fırtına, bozuldu özüm
Oğul uşağıma, geçmiyor sözüm
Sevdamın ateşi, kül oldu gitti.

Der Yanari, bitmez dertler-acılar
Ezelden yazılmış, fıtrat yazılar
Koyun kurban oldu meler kuzular
Yetmiş yıllık ömür, zül oldu gitti...

Şavşatlı Aşık Yanari Kaleminden....