Bu Devran Zül Oldu Gitti

Beyhude çalıştım, boşa yoruldum
Gönlümün baharı, çöl oldu gitti,
Azap ummanında yüzdüm duruldum
Bunca emeklerim, pul oldu gitti.

Maşruktan-mağribe gezdim dolandım
Zaman tünelinde coştum bulandım
Felek çarkın da un oldum elendim
Taksirat çağladı, göl oldu gitti.

Hüsrana çevirdim, bahar yazımı
Büyüttüm, okuttum oğul-kızımı
Ağyar nerden bilsin, yürek sızımı
Akan göz yaşlarım, sel oldu gitti.

Değişti yaşamın, sünneti şartı
Yargıda bozuldu, terazi tartı
Zalim ayırmıyor genç ile kartı
Zamane evladı, fel oldu gitti

Merhamet arama ağa da-beyde
Yeni hatun gözler düğünde toyda
Gelin-kızı dersen şarapta-meyde
Ar-edep haysiyet, yel oldu gitti.

Yüce Yaradanın, nimeti boldur
Yaşamın kaynağı havayla-sudur
Neslimiz bozuldu, istersen kudur
Para-pul servete, kul oldu gitti.

Der Vezir, ters döndü fıtrat yazılar
Kamuya hükmeder kurtlar-tazılar
Koyun kurban oldu meler kuzular
Bu devran halkına, ZÜL oldu gitti...

OZAN ÇAKIROĞLU