Ömür Acemisi Şiiri - Kağan İşçen

Sabah ekmeğiydi saçların
Gözyaşlarımın tuzuyla katıkladığım
Otobüsün camlarında kalan gülüşüne
yazdığım
Bir ayrılık türküsüydün
Kimseye söyleyemediğim
Ömür acemiliğimin mevsimsiz ikindisinde...

Kumrulu bir öğlen sonu
Çocuk sesleri taptaze
Pencerelerde ilk akşam telaşı kıpır kıpır
Mütevazi sofralar bölüşülmeye hazırlanırken
Çıkıversen karşıma
Sadece çık yeter işte...

Mayıs yağmurları bitti
Haziran boyundan büyük rüzgarlara niyetli
Nasıl bir irkilmeydi bilmedim
Son serinliğe çaldım yüzümü
Ağaran güne sana bakar gibi baktım
Sana baksam ağaran güne bakar gibi bakardım
Demek ne mayıs bitti
ne haziran kuvvetli
Sevgim ölmemeye niyetli...