Ömrün Yetmez Şiiri - Şemsettin Veli Erbilli

Çocuk gibi görürüm her baktığımda sana
Oyuncağı gögsüne iki elle sıkmışsın
Onda farkettim bunu bir taktığımda sana
Ama oyunlarını temelinden yıkmışsın

Büyüksün yaşta ama gel gör ufukun dardır
Bütün fikrin hayalın hevesin bile yardır
Yarın için ektiğin düzbütün kötü kardır
Düz yolunda kayıpolmuş bu yoldanda çıkmışsın

Ömrün yetmez belkide kırdıkların düzelsin
Kalk bir dur de kendine yaptıkların azalsın
Barih koyma fazlası hayatına dizelsin
Sen ki şaytana uymuş bak buynunu bukmuşsın

Kibirin yıkar seni yerden yere düşersin
Akil mantıktan ırak boş işlere koşarsın
Akılsızlık kışında bak ateşsiz pişersin
Seni öyle itmişler meğer bir körkmüşsin