Hüzünlü geçiyor ömrün son demi
Maziye uzanıp ağlar gözlerim
Yürek özü buldu terk etti kemi
Yaşlı yüreğimi dağlar giz'lerim
Çok bel bağlamışım olur olmaza
Vakit harcamışım kadir bilmeze
Pelesenk etmişim yüzü gülmeze
Engin çaylar gibi çağlar sözlerim
Gözardı ettiğim yitiklerim var
Bilirim günahın karşılığı nar
Boş yıllarım için gönlüm ahuzar
Maziyi ati'ye bağlar sızlarım
Arkamdan gelenler böyle yapmasın
Çıkmaza uzanan yola sapmasın
Esneyip büzülsün asla kopmasın
Umarım tecrübe sağlar izlerim...
Kayıt Tarihi : 24.7.2020 01:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Arkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/24/omrun-son-demi-4.jpg)
Şiirin sonunda başkalarına bu şekilde yapmamaları için güzel öğütler.
Tebrikler.
Gönül sesiniz daim olsun Kıymetli Abim
Teşekkür ederim Osman hocam şiirime değer kattınız gönlünüze ömrünüze bereket.
TÜM YORUMLAR (1)