Ömrün Başa Sardı Say Şiiri - Mecit Aktürk

Dert denen ilahi ok; "kûn" ile gerilir yay
Kaderden kaçışın yok; yaşarken vuruldun say

Doğduğun ânı düşle, farzımuhalle başla
Tendeki nazlı kuşla, kundağa sarıldın say

Ne dert ne emek bildin, tek derdi yemek bildin
Anayı melek bildin, sevgiyle yoğruldun say

Çok acizdin bezlendin, özenle temizlendin
Koşarken hep izlendin; düşerken doğruldun say

Yürüdün tıpış tıpış, ne güz bildin ne de kış
Dilin oldu bi karış... çocuğa evrildin say

İblis çıktı ortaya, nefsin geldi oltaya
Sap olurken baltaya, yolundan çevrildin say

Masalda figürandın, rolünü gerçek sandın
Tenin dardı usandın, gençliğe savruldun say

Geldin nefsin tavına, çıktın Şirin avına
Düşüp aşkın lavına, odunda kavruldun say

Dağ oldu hendikapın, fark ettin neymiş çapın
Kırıldı kazma sapın, sabırdan soruldun say

Dense de sığ ve serin, aşk bu; girdabı derin
Gönlüne girip yârin, tahtına kuruldun say

Sahne aldı yelkovan, seneler oldu talan
Gördün ki herşey yalan; bahtına darıldın say

Gençlik: dalgalı deniz, mazi olur dünden iz
Yandığı anda geniz, yaş/landın, duruldun say

İsyan edince dizler, gölge dahi tökezler...
Tümseğe döndü düzler, hayattan yoruldun say

Tekleyen kalbin pili, çalan kapının zili
Herkes tanır o eli; kaçarken görüldün say

Vaktidir emanetin, sararır benzin betin
Yıkanır donan etin; kefene sarıldın say

Say tükettin "üç gün"ü, kurtların en aç günü
Bir an; izdivaç günü; toprağa verildin say!

Çürüdün yavaş yavaş, ne göz kaldı ne de kaş
"Kuru kafa" oldu baş; tozlara karıldın say

Can tenden uçan kuşken, farzet duyuldu keşken
Gerçeği görüp leşken, yeniden dirildin say!