Cam kırıkları batıyor yüreğimin derinliklerine ,
Kanayan her hücrem avuç ,avuç kan akıtıyor ellerime
Yorgun ,çaresiz bakışlar yine gözlerimde
Her gün karşılıyor beni aynada öylece
Biliyorum bitmeyecek, geçmeyecek acısı ömrümce
Sokak , sokak dolansam da, ağlasam da nafile
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta