"ömrümün Sessiz Şahidi" Şiiri - Ay Parça ...

(Günaydın)🍀☘️

Bir ömre kaç sevda, kaç umut sığar bilmem...
Ama ben bildim ki,
Bir insanın adı bir ömre yetermiş.

Gözlerini ilk gördüğüm an anladım;
Bazı insanlar zamansız gelir.
Ve bazı insanlar, geldiği an,
Tüm zamanın tek anlamı olur.

Sana rastladığım günden beri,
Gündüzlerimin aydınlığı,
Gecelerimin sessiz duası oldun.

Sana anlatamadığım her kelimede,
İçimde biriktirdiğim binlerce iyi niyet vardı.
Sen bilmesen de,
Adını anmadan ettiğim her duada sen vardın.
Sen hissetmesen de,
Gözlerim her şeye rağmen seni arardı.

Ben seni, bir başkasında tamamlamak için değil,
Sana ait hissetmek için sevdim.
Eksik olsam da, tamamlanmak istemeden.
Yarım kalsak da, şikayet etmeden.

Seninle yaşadığım her anı,
Saklı bir hazine gibi kalbimde taşıyorum.
Kimse bilmez, kimse görmez;
Ama sen hep oradasın.
Kalbimin tam ortasında,
Kimsenin silemediği bir dua gibi duruyorsun.

Sen benim sustuğum her cümlenin gizli öznesi,
Ağladığım her gecenin tesellisi,
Ve hayal kurmaktan asla vazgeçmediğim tek gerçeğimsin.

Belki bir ömür yetmeyecek anlatmaya,
Belki yollar ayrılacak bir gün,
Ama bil ki...
Ben seni,
Hiç kimseyi sevmediğim kadar sevdim.

Ve hâlâ…
Her şeye rağmen…
Hâlâ...
İçimde bir yerlerde,
Sen diye atan bir kalbim var.

Sana sesimi duyuramam belki,
Ama ruhumun sessizliği hep sana döner.
Adını anmadan ettiğim tüm dualar,
Yine ve yine sana çıkar.

Çünkü sen,
Benim ömrümün en sessiz, en derin şahidisin.